چگالی واقعی:
نظری تراکم از مواد پودری حجم مورد استفاده در محاسبه حجم ذرات است. منافذ باز و بسته را از بین می برد.
چگالی موثر (چگالی شناور):
مقدار چگالی که می تواند به طور موثر توسط مواد پودری استفاده شود. حجم مورد استفاده حجم ذرات است. شامل منافذ بسته است. اما حجم ترک ها، فرورفتگی ها و سوراخ های باز روی سطح ذرات را شامل نمی شود. روش آزمایش به این صورت است: پودر را در ظرف اندازه گیری قرار دهید. سپس یک مایع اضافه کنید و اجازه دهید منافذ باز را پر کند. حجم موثر حجم اندازه گیری شده منهای حجم محیط است.
چگالی ظاهری:
آن را به چگالی شیر (Tap Density، TAP) و چگالی فشرده تقسیم می شود. اصل تست TAP این است: پودر را در دستگاه تست چگالی شیر قرار دهید. سپس با دستگاه ویبره به طور مداوم آن را لرزانده و بچرخانید. این کار را تا زمانی انجام دهید که حجم نمونه دیگر کاهش پیدا نکند. در نهایت جرم نمونه پس از تراکم بر حجم تقسیم می شود تا چگالی شیر به دست آید. اصل آزمایش چگالی تراکم به این صورت است: نیروی پودر را فشار می دهد. پودر حرکت می کند و تغییر شکل می دهد. شکاف ها پر می شود و ناحیه تماس ذرات رشد می کند. این یک جنین فشرده با چگالی و قدرت تشکیل می دهد. حجم جنین فشرده، حجم تراکم است. جرم تقسیم بر حجم تراکم چگالی تراکم است.
به طور کلی: چگالی واقعی > چگالی موثر > تراکم تراکم > چگالی شیر.
تاثیر اندازه پودر بر چگالی
اندازه ذرات پودر اثر قابل توجهی بر تراکم دارد. چگالی یک پودر به اندازه ذرات، توزیع، شکل و مورفولوژی آن بستگی دارد. این به روش های زیر نشان داده شده است:
به عنوان یک قاعده، ذرات پودر کوچکتر چگالی شیر بالاتری دارند. ذرات پودر کوچک را می توان با دقت بیشتری بسته بندی کرد. این کار فضای بیشتری را پر می کند و تراکم را افزایش می دهد.
چگالی پودر تحت تأثیر توزیع اندازه ذرات آن است. توزیع اندازه ذرات باریک به این معنی است که ذرات پودر از نظر اندازه مشابه هستند. این ممکن است چگالی ظاهری را کاهش دهد. مخلوط کردن پودرهایی با اندازه های مختلف در یک نسبت مشخص می تواند چگالی ظاهری بالاتری به دست آورد.
شکل ذرات تا حد زیادی بر سیالیت، چگالی و سایر خواص پودر تاثیر می گذارد. ذرات کروی معمولاً چگالی ضربه ای بیشتری دارند. آنها را می توان دقیق تر مرتب کرد.
متوسط اندازه ذرات کوچکتر به معنای مورفولوژی پودر پیچیده تر است. همچنین به معنای چگالی ظاهری بالاتر است. اصطکاک بین ذرات را افزایش می دهد و سیالیت و چگالی ظاهری را کاهش می دهد. همچنین، جرم پودر کوچکتر (تخلخل ذرات) به معنای چگالی ظاهری کمتر است.